Kornel Makuszyński
Urodził 8 stycznia 1884 w Stryju. Uczęszczał do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Wynajmował skromną kwaterę u lwowskiego asenizatora i hycla Siegla na Kleparowie. W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Ich pierwszym recenzentem w cukierni na Skarbkowskiej 11 był - owiany już poetycką sławą - Leopold Staff. Pierwsze wiersze opublikował w lwowskim dzienniku Słowo Polskie mając 16 lat. Od 1904 był członkiem redakcji tego dziennika, zajmując się recenzjami teatralnymi.
Ukończył Wydział Filologiczny Uniwersytetu Lwowskiego, studiował w Paryżu https://pharm...nerique/. W połowie 1915, podobnie jak Leopold Staff a także tysięce innych mieszkańców okupowanego przez Rosjan Lwowa, został ewakuowany w głąb rosyjskiego cesarstwa. Zupełnie przypadkowo zatrzymał się w Kijowie, gdzie żyło wielu Polaków. Został tam prezesem miejscowego Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim kijowskiego Teatru Polskiego. Do Polski wrócił po zakończeniu wojny w 1918, lecz podobnie jak Staff - nie do Lwowa a do Warszawy. Za swoją twórczość otrzymał członkostwo Polskiej Akademii Literatury, państwową nagrodę literacką w 1926, nagrodę PAL "Złoty Wawrzyn" i honorowe obywatelstwo Zakopanego.
Od 1945 w Zakopanem.
Zmarł 31 lipca 1953, został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzysku w Zakopanem.
Twórczość
Pierwszą jego książkę napisaną z myślą o młodych czytelnikach była księłka pt.: „Bezgrzeszne lata", w której autor opisał swoje przeżycia szkolne z wielkim humorem i fantazją. To właśnie młodzi czytelnicy tej książki skłonili listami pisarza, by napisał dla nich jeszcze coś równie ciekawego i wesołego. I rzeczywiście. Kornel Makuszyński był przed laty jednym z najpopularniejszych pisarzy dla dzieci i młodzieży. Napisał kilkadziesięt utworów z myślą o najmłodszych i dzieci w starszym wieku, między innymi historię o Koziołku Matołku. (pierwsze wyd. tej książeczki ukazało się w 1969 r.) Kornel Makuszyński jest autorem wielu powieści takich, jak: "Awantura o Basię", "Panna z mokrą głową", "Skrzydlaty chłopiec", "Szatan z siędmej klasy", "Szaleństwa panny Ewy", "O dwóch takich, co ukradli księyc", no i oczywiście "Przygody Koziołka Matołka".
Pomysł napisania i zilustrowania przygód Koziołka Matołka zrodził się w głowie Mariana Walentynowicza. Z tym pomysłem przyszedł do Kornela Makuszyńskiego, ale pisarz wcale się do tego pomysłu nie zapalił. Dopiero, gdy Marian Walentynowicz przedstawił pisarzowi plan podróży Matołka, Makuszyński zgodził się opisać te przygody. Pan Walentynowicz dodał, że narysuje Koziołka i pozostałe postacie występujące w tej opowieści i tak powstała jedna z najpopularniejszych książek dla dzieci
KALENDARZ ŻYCIA I TWÓRCZOŚCI
1884 - urodzony 8 stycznia w Stryju koło Lwowa, syn Edwarda i Julii z Ogonowskich
1895 - rozpoczyna naukę w Gimnazjum w Stryju, potem w Przemyślu i Lwowie
1898 - w piśmie „Polonia” ukazuje się jego wiersz na cześć Henryka Sienkiewicza
1902 - prawdziwy debiut literacki - „Tygodnik Literacki” drukuje dwa sonety
1903 - 24 czerwca zdaje maturę i rozpoczyna studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego
1908 - debiut poetycki tomikiem „Połów gwiazd”
1908 - 1910 – przebywa w Paryżu, studiuje tam literaturę francuską, kilkakrotnie wyjeżdża do Włoch i Niemiec
1914 - 1918 wraz z żonę Emilią z Błażeńskich przebywa na zesłaniu w głębi Rosji, po zwolnieniu zamieszkuje w Kijowie
1913- 1916 – zostają wydane „Awantury arabskie”, „Perły i wieprze”, „Bardzo dziwne bajki”, „ Słońce w herbie’
1918 - zamieszkuje w Warszawie, prowadzi dział krytyki teatralnej, często odwiedza Zakopane
1920 - 1924 – zostają wydrukowane „Piosenki żołnierskie’ poemat „Pieśń o ojczyźnie”, za którą w 1926 otrzymał Państwową Nagrodę literacką
1925 - 1940 – powstają utwory „Bezgrzeszna lata”, „Przyjaciel wesołego diabła”, „Panna z mokrą głową”, „120 przygód Koziołka Matołka”, „Awantury i wybryki małej małpki Fiki – Miki”, „Wielka brama”, „Szatan z siędmej klasy”, „Awantura o Basię”, „O Wawelskim smoku”, „Wanda leży w naszej ziemi”, „Szaleństwa panny Ewy”,
1929 - ofiarowuje sekcji narciarskiej w Zakopanem kryształowy puchar, jako nagrodę przechodnią swego imienia
1930 - zawody narciarskie o puchar Kornela Makuszyńskiego
1931 - otrzymał tytuł honorowego obywatela Zakopanego i honorowego członka Związku górali
1934 - podarowuje biednym góralskim dzieciom 1000 par nart, nadesłanych na jego ręce przez społeczeństwo
1937 - zostaje członkiem Polskiej Akademii Literatury
1939 - 1944 – przeżywa gorycz klęski wrześniowej i upadku powstania warszawskiego; traci dom w Warszawie, potem przebywa w obozie w Pruszkowie, następnie w Opocznie.
1944 - przenosi się na stałe do Zakopanego
Umiera 31 lipca 1953 roku w Zakopanem